Wojny Bogów

Kasos

Azruth zrobił jak powiedziała Desha. Minęło jednak kilka minut...a zabójczyni nie było. Mężczyzna wszedł ostrożnie w mroki uliczki. Dzagon było bogatym, wspaniałym miastem Wschodnich Królestw...co nie oznaczało, że nie było tu zabójców takich jak Desha, złodziei oraz oszalałych fanatyków. Azruth nie wyciągnął Brzytwy, gdyż jej migotliwa aura dałaby go ewentualnemu zbójowi, jak na srebrnej, zdobionej tacy księcia Vekha Wspaniałego.

Shana

Desha weszla do swojej skrytki i wyciagnela z niej torbe. Rozejrzala sie czy nikt nie zauwarzyl jej i zobaczyla tuz za soba mrocznego elfa.
- dostalas zlecenie w innym miescie ze zabierasz rzeczy Desh?- spytal przygladajac sie jej.
- nie ale dostalam sygnal od pani ze czas nie dziala na nasza kozysc i trzeba zaczac dzialac- popatrzyla na niego przenikliwie- wiec ja ide wykonac swoja czesc a ty idz swoja
- skoro tak uwarzasz to ja znikam- wzruszyl ramionami i zniknal w ciemnosci.
Desha pomachala mu i zaczela wracac do czlowieka. Po chwili wyszla z zaulka i zdziwila sie czemu Azrutha nigdzie niema. Stwierdzila po wyterzeniu myslenia ze pewnie wlazl tam gdzie nie powinien wiec sie wrocila i znajdujac go popukala go w ramie.

Kasos

Azruth obrócił się napięcie a jedg dłoń powędrowała do rękojeści miecza.
- Desha! Ty zgłupiałaś czy co?!- wrzasnął mężczyzna zapominając o bezstronności jaką powinien mieć każdy wyznawca Sula.
- Jeszcze chwila a by cię zabił!!

Shana

- Watpie by ci sie to udało nie mając wyjętego jeszcze miecza- powiedziała zimno- i nie musisz tak wrzeszczeć w tym miejscu jest to nawet zabronione. Chodźmy już- powiedziała i ruszyła szybkim krokiem na ulice, a potem w strone świątyni nie oglądając sie za siebie.

Kasos

Azruth naburmuszył sie ale poszedł w ślad za Deshą. Jemu nie był znany świat zabójców.
- Po co właściwie chcesz się widzieć z tą bardką? Znasz ją?

Shana

- Nie nie znam jej ale się z nią zapoznamy.-powiedziała nie odwracajac się do niego tylko idac dalej- pewnie chcesz wiedzieć dlaczego? ja też nie wiem ale przeczucie mam i to mi wystarczy- stwierdziła i zwolniła bo było już widać świątynie- a kiedy mam przeczucie to lepiej go nie ignorować- jej głos był lodowaty.

Kasos

Azruth uśmiechnął sie ponuro.
- Nic nie musisz mówić o tym odczuciu. W świątyni właśnie "przeczucie" kazało mi z tobą porozmawiać... i oto jestem.- nagle znowu zrobił zirytowaną minę jakby sobie o czymś przypomniał.- Mam nadzieję, że ta od Giltiane z pod świątyni se już poszła. Nas, wyznawców Sula zawsze nazywają nudziarzami. Nie lubię tego...

Shana

- To wasza wina że sie wymądrzadcie na kazdym kroku- powiedziała już normalnym głosem- gdybyście tak nie robili ludzie mieliby inne zdanie o was... może nawet zaczeli by was lubić... wy też jestescie przecie często irytujący właśnie przez to wymądrzanie się... nie moge zrozumieć czemu Giltiane toleruje Sula... z tego co wiem są nawet przyjaciułmi i nigdy nie byli przeciwko sobie...-Desha przystanęła gdy zobaczyła bardke. Przy niej stała nadal tamta dziewczyna. Rozmawiały o czymś. Elfka postanowiła podejść do nich i sie z nimi zapoznać. Jak postanowiła tak zrobiła.
- Witajcie wyznawczyni Prythwi i wyznawczyni Giltiane jak mniemam- skłoniła się lekko- nazywan się Desha- amulet zniewiadomego powodu znowu zaczął lekko wibrować.

veld

-tak, tak, Kwiat Śmierci
Dziewczyna uśmiechneła sie szeroko po raz kolejny pokazujac światu swe śnieznobiałe wręcz ząbki. Objeła ramieniem bardke opierajac sie o nią lekko.
-No co? Trzeba znać aktualne plotki i ploteczki nie? Wybitnie ułątwiają one zycie hihi. Soemi Ab Veldrae unizony sługa Mamony, do usług.
Skłoniła się kurtuazyjnie nadal niezabierajac ręki od Misui. Rozesmiała sie nzowu głośno pieszczotliwie odsuwając kosmyk włosów z ucha stokrotki
-Kwiatka niebęde przedstawiała, sama zrobi to o wiele lepiej, nie stokrotko urocza?

Shima

Spojrzała na obejmującą ją kobietę i uśmiechneła się najładniej jak potrafiła
- A gdzie tam. - chwilę potem zwróciła się w stronę Deshy
-Jam jest Bardka skromna.. Misui zwana, dla przyjaciół Stokrotka- skineła głową zupełnie nie zwracając uwagio na drzący amulet.

Kasos

- Azruth Tesh.- wybąkał mężczyzna nadal trochę patrzący z ukosa na Malinę. Nadal nie mógł się wyzwolić z kilku lat uczenia się sztywnych zasad w Zakonie Sula.

Shana

- Ciekawe jakim sposobem te ploteczki są o mnie- powiedziała Desha udając zdziwienie - Zresztą takie plotki są nie tylko o mnie malinowa Tamun- uśmiechnęła się też pokazując wystarczająco białe by się ich nie wstydzić zęby. Przypomniała sobie odrazu ile się naszukała informacji o niej jak tylko Malina zaczęła włazić jej w droge przy zleceniach. Uzyskała pierwsze informacje u jakiegoś złodzieja lubiącego oglądać występy na arenie. Potem dostała dokładniejsze informacje ale już nie od tego złodzieja -Ale jak już o plotkach mowa... słyszałyście może o tym że książunio szuka wojowników i barda? - spytała ciekawa co o tym sądzą. Amulet przestawał powoli wibrować jakby przyzwyczajał się do otoczenia.- ja i on- wskazała głową na człowieka- zamierzamy tam pójść oczywiście za odpowiednią sumę, a wy?-popatrzyła na nie.

Shima

-Ja tam nie mam nic do roboty... A ty Malinko?- spojrzała radośnie na dziewczynę obok która wciąz ją obejmowała. Zdawało by się, że Misui nie słyszała pierwszych zdań wychodzących z ust mrocznej piekności

veld

-Tamun?
uniosła brwi. W końcu machneła ręką wtulajac sie jednoczesnie w bardke
-Nieobchodzi mnei co ten pryk planuje i kogo potzrebuje, znowu jakieś nudne zlecenie czy zawody, ale cóż. Mówiłam już złotko ze gdzie Ty idziesz tam i ja
Mrugneła zawadiacko do stokrotki po czym spojrzała na mroczną. Powstrzymywała sie ostatkiem sił by niewybuchnąć smiechem

Shana

Desha popatrzyła na kobiete z politowaniem. W jej wieku też była niezłą wariatką ale nie aż taką jak ona.
- Ja w każdym razie tam ide... a raczej jade. Chce się dowiedzieć co on znowu takiego planuje i nie chce by tym razem mnie ominęło- mówiąc to jej twarz ułożyła się w grymas. Ostatnim razem gdy coś se wymyślił zanim ona sie o tym dowiedziała o mało nie wpadła w niezłe kłopoty.- to żegnam was panienki. Azruth idziemy- zwróciła się do człowieka i ruszyła w strone najbliższej stajni by... wypożyczyć konia, nie zwracając już większej uwagi na Tamun i Misui. To co chciała się dowiedzieć już sie dowiedziała i nie było sensu czekać dalej. W końcu słońce też na to wskazywało. Zbliżał się zachód słońca.